De rouwkaart
De rouwkaart
Heden ten dage is de meest gebruikelijke manier om een overlijden bekend te maken de rouwkaart. De rouwkaart is meestal van een formaat A5 (dat is een half A4’tje) of vierkant. Op de voorkant een mooie afbeelding of een foto van de overledene. En aan de binnenkant de boodschap dat iemand overleden is, met de naam, geboorteplaats en -datum en de plaats en datum van overlijden. Daaronder de namen van de directe nabestaanden met tenslotte de uitnodiging voor de afscheidsplechtigheid. Of de boodschap dat het afscheid in besloten kring plaatsvindt.
De Corona-tijd heeft wel een aantal gewoontes blijvend veranderd. Voor Corona werd bijna altijd iedereen uitgenodigd om de uitvaart bij te wonen. Des te meer zielen des te meer vreugd leek het wel. We verstuurden standaard bijna altijd maar één kaart. Maar in Coronatijd mochten er eerst nog maar 50 mensen worden uitgenodigd en tijdens het dieptepunt nog maar 30. Families moesten dus heel goed nadenken over wie er wel en wie er niet bij mochten zijn.
Intimiteit
En in die periode hebben heel veel mensen ervaren dat een uitvaart met vooral de mensen die er bij leven toe deden, veel intiemer is. Waarom zou je immers Piet uitnodigen die je de laatste vijf jaar toch niet meer gesproken hebt. In Coronatijd verstuurden we dus standaard twee kaarten. Een kaart met de uitnodiging voor de plechtigheid en een kaart met daarin de kennisgeving van het overlijden en de boodschap dat het afscheid in besloten kring plaatsvindt.
Het hele bijzondere aan dit verhaal is dat nu twee jaar na Corona in 75% van de overlijdens nog steeds twee kaarten verstuurd worden. Mensen hebben de waarde van die intimiteit rond het afscheid goed gevoeld en geven daar nog steeds vorm aan. Als ik met collega’s spreek of met medewerkers van het crematorium zijn we allemaal verbaasd dat een volle aula tegenwoordig een bijzonderheid is.